Volker Harlan ile Joseph Beuys arasındaki bu tartışma, Beuys’un öncelikle
“Plastik” (Üç boyutlu), “Bildhaurei” (Yontu) ve “Skulptur” (Heykel)
tanımlarına açıklık getirerek, diğer yandan doğa başta olmak üzere, tin ve
tinsellik kavramlarıyla, dolayısıyla gene Antropozofi kavramının
içerdikleriyle her daim birlikte hareket ettiğini gösteriyor. Şunu özellikle en
baştan belirtmekte yarar var: Beuys’un sanat adına deneyimlediği ne
varsa, bunları insanlarla, eylemle ...